Arme gemeentetuin wordt soortenrijk stukje grond.

Vier jaar geleden had ik een hoekhuis gekocht. Mijn huis had een ernstig gebrek aan onderhoud, maar de gemeentetuin was ook niet in al te beste staat. Het was een tuin met een enkele struiklaag met één struikensoort (rode kornoelje).

Hieronder groeiden geen kruiden of wilde planten en de vogels of insecten hadden hier ook niets te zoeken. De plant had te lange slappe stengels in plaats van mooie gevorkte takken en de dichtheid van de takken was erg dun. Hier wilde ik verandering in brengen. Ik zie een tuin voor mij met verschillende lagen, grassen, kruiden en struiken, die bloemen gaan produceren waar insecten op afkomen. De struiken moeten op den duur voor nestgelegenheid en voedsel voor vogels zorgen. In de onderste laag moeten egels hun voedsel en water zoeken of hun nestgelegenheid kunnen vinden. Een tuin die bijna geen onderhoud nodig heeft en al helemaal geen extra water in droogteperiodes. Een tuin waar spontane plantensoorten mogen opkomen en volwassen mogen worden. Het zal een tuin worden waar hopelijk vele soorten planten zich gaan ontwikkelen, maar jammer genoeg ook vele planten niet. Dat uitproberen maakt het boeiend voor mij.

Ik had contact gezocht met de gemeente en in het gesprek was al snel duidelijk dat ik een goed verhaal had en de ogen dezelfde kant op stonden. Ik mocht het stukje grond adopteren. Als ik hulp nodig had met iets dan mocht ik contact opnemen. In het begin had ik veel snoeiafval en dit werd dan ook heel snel opgehaald. Al snel kwam ik erachter dat de grond totaal niet vruchtbaar is. Er leefden bijna geen insecten en wormen waren ook bijna niet te vinden. De vruchtbaarheid moest als eerste veranderen en de insecten volgden wel. De struiklaag ben ik in etappes gaan weghalen. Zodat de straat niet gelijk tegen een kaal stuk aankijkt en ook voor mij kreeg het idee steeds meer vorm wanneer ik aan het werk was. Want deze manier voor tuinieren is voor mij ook vreemd. Maar ik houd van de natuur en door de jaren heen ben ik er ook achter dat de natuur zich niet aan elke regel houdt, die wij opstellen voor de natuur.

Dus ben ik begonnen met de basis. De basis ofwel de pionier van de planten is mos en gras. Op de kale stukken heb ik gras gezaaid. Gras zorgt ervoor dat regenwater vastgehouden wordt en niet meteen wegspoelt over het zand of snel diep de grond in verdwijnt. Ook zorgen de wortels weer voor structuur en voedingstoffen in de grond. Dit is nu het 2de jaar en zijn er kruiden en struiken geplant, die tegen de voedselarme grond kunnen. Deze planten zullen met hun wortels wat meer lucht en voeding in de grond brengen. Mogelijk dat deze planten het niet gaan overleven in de jaren die volgen, omdat de grond te rijk wordt. Maar ik ga het beleven.

Nu in de herfst heb ik veel van het gras omgeschept zodat het onder de grond kan rotten. Bacteriën, schimmels en insecten zullen ervoor gaan zorgen dat de structuur en voeding nog beter wordt. Om het gras dat weer omhoog probeert te komen heb ik bladeren op de kale grond gelegd, wat hopelijk het zonlicht aan het gras ontneemt. Ook zullen deze bladeren weer hun voeding aan de grond geven.

De bedoeling is dat er op deze plekken aankomende lente en zomer zaden worden gezaaid van vele kruidensoorten, die wij kunnen eten maar ook om insecten aan te trekken. Ook zullen er vergeten groenten worden geplant, deze zullen de taak hebben om insecten aan te trekken, zijn van decoratieve waarde maar kunnen ook gegeten worden. Ook is er een groot insectenhotel aanwezig. Deze staat op het zuidoosten gericht en is 1,5 m breed en 1,80 m hoog. Ik had hem eerst op het zuiden gericht maar hier stond hij mijns inziens te onbeschermd. In mijn eigen tuin staat een nog groter insectenhotel op het oosten met een enorm succes van variatie en hoeveelheid aan insecten. Dus heb ik de middenweg gekozen. De opbouw van het hotel is als volgt. Twee dikke dennennaald boomstammen als rand. Tussen deze boomstammen heb ik een klei/zandmuur gemaakt; hier halen veel metselbijen hun zand weg om hun nesten af te dichten. Ook zijn er bijen, kevers, wantsen en mierensoorten die hier hun gaten in maken om een nest te maken. Op de muur van zand/klei is een dikke laag rietstengels gekomen, die de metselbijen moet aantrekken
om hierin hun nest te maken. Op deze rietstengels heb ik hooi en takken verwerkt waar insecten zich kunnen verstoppen of hun winterslaap te houden. Afgelopen zomer zijn er nog weinig insecten op afgekomen maar hopelijk door de inbreng van de kruiden en bloemen wordt het interessanter.

Ook is er een zandbed aangelegd voor de solitaire wesp. Dit is een stukje grond dat 50 cm diep en 1,5 m lang is, gevuld met speelzand. Bij speelzand ga ik ervan uit dat het niet bevuilde grond is. Of dit het beste zand is om te gebruiken? Er zullen vast betere keuzes gemaakt worden door de kenners, maar deze informatie had ik niet. Ook leuk om te vermelden is dat een egel afgelopen zomer haar jongen heeft gekregen in het hokje wat ik geknutseld had. Dit hokje is ingegraven en ligt achter de enige grote struik rode kornoelje. Het hokje is opgebouwd met zes stukjes planken zonder vloer. Dit om te voorkomen dat er water in blijft staan. Ook is er een tochtkering in aangebracht, waardoor er niet de hele tijd tocht tegen hun aanslaat als ze liggen te rusten. Het hele jaar door heb ik een bakje met water staan waar ze kunnen drinken.

Heeft u interesse om gezamenlijk met iemand van de werkgroep een keer te kijken wat dit nu inhoudt of u wilt (gezamenlijk) in uw omgeving een stuk “saaie” grond aanpakken? De werkgroep kan u voorzien van informatie en ondersteunt u met het realiseren van deze tuin. Ook als u zelf graag informatie wilt delen kunt u een mail sturen naar verduurzamen.delaar@gmail.com of neem telefonisch contact op met de opbouwwerker Kevin Janssen, 06-31976101